منتظران حضور

معنای کلمه «فِطر» در لغت، به معنای روزه نبودن است[۱]که از ریشه فَطر به معنای شکافتن، ابتدا و اختراع گرفته شده است.[۲] کلمه «انْفَطَرَتْ» در قرآن کریم: «إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ؛آن زمان كه آسمان از هم شكافته شود»[۳] از همین ریشه است. و نیز گفته شده «تَفَطَّرَتْ» و «انْفَطَرتْ» به یک معنا است و «افطار» و «عید فطر» نیز از همین ریشه است؛ زیرا روزه‌دار دهانش را در وقت مغرب و روز عید فطر بر خوردنیها و آشامیدنیها باز می‌کند.[۴]

1. لیل بن احمد، العین، ذیل واژه «فطر»؛ واسطی، تاج العروس، ج7 ص 351
2. ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «فطر».
3. سوره انفطار، آیه ۱.
4. ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «فطر».